In een vreemde omgeving kijk je anders,
zie je meer, observeer je beter… Je aandacht wordt getrokken door dat wat
anders is dan je thuis gewend bent. Het
landschap natuurlijk en dat leggen we graag en vaak vast met onze camera, maar
de subtiele details die het leven in je vakantieland net even anders maken, die
zijn soms nog interessanter om vast te leggen.
In unfamiliar surroundings we observe better. We see
more, we pay attention to and are struck by things that are different from what we’re used
to. Usually the landscape, the
architecture and the people and we like taking pictures of them.. But just as interesting
to capture are subtle details of everyday-life where they differ from ours.
In Frankrijk vallen ons altijd de leidingen, de bedrading, de snoeren en kabels op die overal aan gevels en binnenmuren zijn vastgemaakt. Niemand maakt zich blijkbaar druk om esthetiek of design: daar is een draad nodig, dus daar komt ‘ie. Geen gat? Dan maken we er toch een? Netjes afwerken of wegwerken? Je m'en fous!
When in France we always wonder about the way the French attach all sorts of piping, wiring, cords and cables to their outside walls. Nobody seems to be limited by safety regulations, aesthetics or design. Is a wire needed here? Here it is. No hole where we need one? Whammo, made one. Neatly finish it off? Who cares? ‘Je m’en fous!
Mijn techneut van een echtgenoot fotografeert dat soort dingen graag. Als ik na de vakantie op de PC die foto’s eens goed bekijk en inzoom zie ik pas goed hoe mooi de structuren zijn en hoe interessant de pokdaligheid, de scheuren en gaten van die oude muren.
In my journal with diluted indian ink, I try to match
the color of the wall . I glue the prints onto that background and with a fineliner take the cracks and holes,
wires and tubes a bit further on the page, connecting them. Then I write some random thoughts on the
beauty of decaying things and the ravages of time...In Frankrijk vallen ons altijd de leidingen, de bedrading, de snoeren en kabels op die overal aan gevels en binnenmuren zijn vastgemaakt. Niemand maakt zich blijkbaar druk om esthetiek of design: daar is een draad nodig, dus daar komt ‘ie. Geen gat? Dan maken we er toch een? Netjes afwerken of wegwerken? Je m'en fous!
When in France we always wonder about the way the French attach all sorts of piping, wiring, cords and cables to their outside walls. Nobody seems to be limited by safety regulations, aesthetics or design. Is a wire needed here? Here it is. No hole where we need one? Whammo, made one. Neatly finish it off? Who cares? ‘Je m’en fous!
Mijn techneut van een echtgenoot fotografeert dat soort dingen graag. Als ik na de vakantie op de PC die foto’s eens goed bekijk en inzoom zie ik pas goed hoe mooi de structuren zijn en hoe interessant de pokdaligheid, de scheuren en gaten van die oude muren.
My techie husband likes taking pictures of what he
calls ‘slapdashy wiring’ and back home again and scrutinizing those
pictures I marvel at the beauty of the
structures and the interesting skin of the old walls with their cracks and crannies, patches and
crumbles. I make fotocopies of all the
gory details’, enlarge them and enjoy them thoroughly.
Een printje is zo gemaakt en in mijn journaal probeer
ik met verdunde Ecoline de kleur van de muur te evenaren. Ik plak de print op die achtergrond en ‘verleng’
met mijn pennetje de scheuren en gaten, de draden en buizen. Ik schrijf er wat
losse gedachten bij over de schoonheid van oude dingen, van het verval en van het knabbelen van de tand des tijds.
Ik neem me voor ook deze vakantie weer extra aandacht te besteden aan de kleine dingen die Frankrijk voor mij Frankrijk maken.
I make a mental note to remember this for my next holiday and pay more attention to the little things that make France so ‘French’ for me.
Een fijne vakantie en vergeet niet goed te kijken!
Have a nice holiday and don’t forget to look close!
