I accidentally
stumbled upon a technique that gives me so much pleasure that I can’t wait to
share it with you. In my messy studio I always leave lots of open magazines
laying about and – lazy as I am - I just work on top of them. In a hasty mood I had to get rid of a brushfull of white acrylic paint, mixed with brown
bister and I smeared it out on the
nearest paper: a glossy picture of a
wooden door in a gardening magazine. Actually, it was quite a beautiful picture and
angry with myself for my thoughtlessness I tried to wipe some of the paint away
again. It was then that I saw the
possibilities of this stained picture.
Ik heb – helemaal per
ongeluk - een voor mij nieuwe techniek ontdekt
en ik heb er zo veel lol mee dat ik die graag met jullie deel.
In mijn rommelige
atelier laat ik altijd overal tijdschriften open liggen en – lui als ik ben – leg ik werk waar ik aan bezig ben vaak gewoon er bovenop
neer. In een haastige bui moest ik snel een kwast vol met witte acryl gemengd
met bruine bister kwijt en ik smeerde het uit over het dichtstbijzijnde papier:
juist, een mooie hoogglansfoto van een oude deur met een roestige scharnier. Ik was
tamelijk nijdig op mezelf dat ik die foto zo had verstierd en met een lap
probeerde ik de meeste verf weg te wissen. Lukte natuurlijk maar ten dele. En toen zag ik de mogelijkheden van die
gevlekte en deels ‘mistig ‘ en dof geworden plaat!
On very smooth glossy paper it is hard, if not impossible to draw with ink or fineliner. But when there’s a thin transparent coat of acrylic paint on top it ‘holds’ ink or marker beautifully ! Moreover it is nice to be able to let part of the underground show through again by wiping away much of the whiteness of the paint.
Op heel glad en
glanzend papier is het vrijwel niet mogelijk om met inkt of wateroplosbare
marker te werken, maar als er een dunne laag acryl over zit, dan ‘houdt’ de
fineliner prima! Bovendien is het plezierig
om de mogelijkheid te hebben om de ondergrond meer of minder nadrukkelijk te
laten doorschemeren door de witte acrylverf er weer af te vegen. (met een
lapje gaat dat prima).
The greatest fun (for me) is to look for faces by turning my stained pictures around. They hide in unexpected pictures of haystacks, flowerhearts, bread, gardens or rusty hinges. And you know what: no more fear of the white page, just mess up a magazine and draw right over it!
Het grootste plezier - voor mij althans – schuilt in het op zoek
gaan naar gezichten in de gevlekte pagina’s.
Prachtig om al een ‘huid’ te
hebben van oud hout, de binnenkant van een bloem, een brood, een roestig scharnier, wat bamboestengels…. En weet je:
geen angst meer voor het witte papier!
Beklieder gewoon een tijdschrift en teken er dwars overheen.
A smeared picture of bread in a bicycle basket |
The creature I found in the bread |
Boy hiding behind the bamboo |