Ik heb iets met stenen. Regelmatig sleep ik keien mee naar huis en ik teken wat ik er in zie, gebruikmakend van de knobbels en ribbels in hun ‘huid’.
Deze keer ging het anders. Ik kreeg een bakje met narcisbolletjes en die lagen ingebed in grind. Kleine platte steentjes zo groot als een euromunt. Tegelijkertijd lag er een tijdschriftpagina vol gezichtjes op mijn tafel. Dat bracht me op het idee.
Ik koos een gezichtje en knipte het haar er af. Daarna plakte ik het met gel-medium op de platste kant van een steentje. Toen het droog was, heb ik er met permanent marker, witte gel marker en wat sterk verdunde acryl omheen gewerkt.
Opeens vond ik bij mijn ommetjes overal geschikte grindsteentjes en ik maakte een hele serie. Omdat het platte steentjes waren heb ik ze met een lijmpistool op een Kraftpapieren ondergrond geplakt ener een aantal via de post als art mail verstuurd.
