Overal gezichtjes vinden...

Ik kan het niet helpen. Het is sterker dan ik : overal gezichten in zien. In het patroon van de badkamertegels, in de schors van een boom, in het patoon van een tafelkleed, in stenen... Ik doe het al mijn hele leven en kan er zo'n plezier mee hebben. Het is vooral leuk als die gezichten op onverwachte plekken opduiken. Zoals in de prop rijstpapier die ik had gebruikt om wat bister mee op te deppen. Hij lag verfrommeld op mijn werktafel en was helemaal ingedroogd. Maar toen ik 'm voorzichtig uitrolde: voila! Een snoet...

Met een fineliner hoefde ik alleen zijn oogjes maar aan te geven en hij bleek ook een behoorlijk grote mond te hebben. Tevreden keek hij vanaf het verkreukelde papier de kamer in.

Ik heb 'm gladgestreken en in mijn journaal geplakt. Er bij geschreven waar hij vandaan kwam en hoe ik 'm had aangepakt. Wat kun je toch blij worden van creatief bezig zijn.... Ik wens jullie een goede lockdown met veel mogelijkheden om te 'maken'.