Edet collages.../Paper towel treat

Soms vind je niet waarnaar je op zoek was,  maar blijkt dat wat je niet zocht net te zijn wat je nodig had.

Some days take a lot of hard work and bring nothing to be satisfied about. And sometimes Chance smiles at you from an unexpected corner and sends a present.

Laat ik concreter zijn.
Al rommelend en uitproberend lukt er een hele dag niks aan mijn werktafel. Ik knijp een penseel vol bruine bister uit in een prop keukenpapier; ik dep er gemorst water mee op en een plasje zwarte inkt en mik de natte prop naar de prullenbak. Naast. Gefrustreerd laat ik de boel de boel.

Like yesterday.
I spent a whole morning working in my studio and didn’t make anything worth mentioning.  I decided to call it a day and moodily cleaned my bistre brushes on a wad of paper towel.  I mopped up some spilled water and rubbed black ink of my hands and working top. I aimed for the trash bin but missed but I couldn’t be bothered anymore….
 

 De andere dag zijn mijn werkstukken nog steeds helemaal niks.  De prop keukenpapier is inmiddels ingedroogd tot een bruinzwart bolletje en ik wil ‘m al in de pedaalemmer gooien als mijn oog valt op de mooie diepe kleuren. Ik peuter ‘m voorzichtig uit elkaar en strijk ‘m glad. Wauw... hij is echt oogstrelend mooi en die vlekken prikkelen mijn fantasie. Ik realiseer me dat het dubbellaags papier is en als ik het voorzichtig splits heb ik twee spiegelbeeldige vlekken! Dat maakt mij dubbelblij.
This morning I hopefully looked at what I made yesterday but still didn’t like it one bit. When I went to turn up the volume of the radio, I kicked the wad of paper towel, still lying on the floor. It had dried itself sneakily into a brownish ball with some mysterious black inside….  I picked it up and carefully peeled it open and flattened it out. Boy, did I like it!  As it was double-face paper towel it could be splitted into two layers and I now had two mirrored stains, making me twice happy .

Ik scheur hier en daar nog wat en puzzel met het keukenpapier een vorm op een dubbele journaalpagina.  De structuur, de kreukels en de ruige scheurkanten gaan helemaal met mijn fantasie op de loop.  Met gel medium plak ik alles vast. Ik teken met fineliner wat ‘draadjes’,  alsof ik de gevallen gaten weer voorzichtig wil ‘stoppen’. (Hallo, kent iemand dat woord nog! Dat is wat je grootmoeder vroeger deed met kapotte sokken!)

Ik veeg er nog wat aquarelkleur omheen en knip een stukje tekst uit een oud boek. Klaar!                 En nu ben ik wel tevreden…..

I carefully tore some extra holes and puzzled around with the stained towelpaper on a journal page. The deep colors, wrinkles and frayed edges asked for more. With gel medium I glued it all down (letting the wrinkles wrinkle) and with fineliner drew in and around it as if I were darning old socks.    

It only needed a touch of watercolor and some random text cut out from an old book.
.

Je weet dus wat je te doen staat:  maak een mislukking en koester je afval!

Next time I’ll cherish my waste!

Pas op: Sommige vlekken (zoals deze van Carla) zijn zo mooi dat je ze zo boven de bank kunt hangen!

Take care: some stains (like Carla's) could be framed and hung against a wall straightaway...