Maar ze deed het. Met haar tong uit de mond tekende ze een van haar onnavolgbare fantasiedieren. Ze mocht 'm inkleuren met mijn pastelkrijt en hem daarna uitscheuren. Scheuren Oma? Dat wordt lelijk!
Maar toen ik liet zien dat ze er daarna een mooi bijkleurend vouwblaadje bij mocht zoeken en de tekening daar op opplakken was ze overtuigd.
She hesitated, my 5 year old granddaughter, when I asked her to make a drawing on top of the newspaper. Was that allowed? Wouldn't that be messy? But, in the end, she did . Very concentrated she produced one of her inimitable fantasy animals and coloured it in with crayons. I asked her to tear it out along the outline. She looked horrified. TEAR it out Gran? That will not be nice! But when I showed her what it would look like, glued onto coloured paper, she was persuaded. Er werd gescheurd. Vol zorg koos ze er een bijkleurend papier bij en samen keken we hoe mooi het stond toen we de krantentekening op het roze papier plakten en dat weer op een witte correspondentiekaart.
And tear she did. It took her some time to decide what colour paper would be the best choice, and then I helped her glue her drawing onto pink paper and then that pink paper onto firm white cardstock.
Ze wilde er nog een maken. Een mannetje met een trompet en jongleerballen. (Die had ze zelf ook net gekregen.) Nu wist ze precies hoe het moest.
Allebei de kaarten gingen mee naar huis en hangen daar nu in een mooi lijstje. Boven de bank. En bij elk bezoek zie ik ze en word ik er blij van.
Both cards were taken home proudly. Where they were framed and put up against the wall. They make me happy every time I visit.
weer een heel mooi idee letterlijk en figuurlijk Jenny.. en hoe het er al vroeg in zit dat je niet op krant/boek etc mag schrijven en scheuren....wanneer zou dat ontstaan zijn [voor alle mensen].. toen je verboden werd om je kinderboekje te verscheuren...?.. interessant!
BeantwoordenVerwijderen