Stiekem gluren...

Ik had bij een workshop een snelle voorbeeldkop gekalkt op een ondergrond van witte acryl. Het was geen succes, maar die kop bleef daar op mijn werktafel liggen. Weggooien kost me altijd moeite. Om een heel andere reden had ik uit bruin papier een kadertje gesneden.Ik wilde een zwart vierkant ergens overheen schilderen en dat kon ik fijn doen door dat kader als sjabloon te gebruiken. Met een brede kwast kwastte ik zwarte bister over het uitgesneden gat en dat liet natuurlijk een slordige zwarte rand omheen achter... Laat dat gebruikte kader met rand, toen ik het weglegde na gebruik, nou net terechtkomen op de mislukte kop. En daar keek opeens een oog er heel indringend doorheen! Dat gaf een andere kijk (letterlijk)en ik werd wel blij van dat glurende oog. Ik maakte een paar van dit soort ‘doorkijkjes’ en hoe slordiger de rand, hoe leuker het werd.

Ook delen van ander werk zijn interessant om eens via een kader te bekijken.Zo’n rand legt extra nadruk op wat er door dat gat te zien is. Ik heb dat slordige woeste nog benadrukt met witte gel-pen. Het geeft een idee van stiekum gluren... zou het daarom zo leuk zijn om eens uit te proberen?