Kindertekeningen op de krant / Kids drawings on newspaper

Ze moest er echt even van zuchten, mijn kleindochter van 5, toen ik vroeg of ze een tekening wilde maken op de krant. Mocht dat? Zou dat dan wel mooi worden?
Maar ze deed het. Met haar tong uit de mond tekende ze een van haar onnavolgbare fantasiedieren. Ze mocht 'm inkleuren met mijn pastelkrijt en hem daarna uitscheuren. Scheuren Oma? Dat wordt lelijk!
Maar toen ik liet zien dat ze er daarna een mooi bijkleurend vouwblaadje bij mocht zoeken en de tekening daar op opplakken was ze overtuigd.

She hesitated, my 5 year old granddaughter, when I asked her to make a drawing on top of the newspaper. Was that allowed? Wouldn't that be messy?  But,  in the end, she did . Very concentrated she produced one of her inimitable fantasy animals and coloured it in with crayons. I asked her to tear it out along the outline. She looked horrified. TEAR it out Gran? That will not be nice! But when I showed her what it would look like, glued onto coloured paper, she was persuaded. 
   
Er werd gescheurd. Vol zorg koos ze er een bijkleurend papier bij en samen keken we hoe mooi het stond toen we de krantentekening op het roze papier plakten en dat weer op een witte correspondentiekaart.

And tear she did. It took her some time to decide what colour paper would be the best choice, and then I helped her glue her drawing onto pink paper and then that pink paper onto firm white cardstock.  

Ze wilde er nog een maken. Een mannetje met een trompet en jongleerballen. (Die had ze zelf ook net gekregen.)  Nu wist ze precies hoe het moest.

She insisted on making one more.  A circus figure with a trumpet and juggle balls (she had just got a set herself). Now she knew exactly what to do and did the tearing, the cutting and the glueing all by herself. 

Allebei de kaarten gingen mee naar huis en hangen daar nu in een mooi lijstje. Boven de bank. En bij elk bezoek zie ik ze en word ik er blij van.

Both cards were taken home proudly. Where they were framed and put up against the wall. They make me happy every time I visit. 

Oh boy, what a compliment !

Als ik ooit trots ben geweest op een compliment dan is het wel op dit bericht op Carla's blog.
Carla's Crea Corner: Book of Days week 13
Bovendien maakt ze deze speciale pagina voor mij.

Dank je wel Carla! 

Maggi-gedichten maken (een beetje van een ander en een beetje van jezelf)

Er zijn zinnen die zo mooi zijn dat ze klinken als een gedicht. Toon Tellegen is een meester in het bedenken van dat soort zinnen. Deze is van hem:

 “Als ik doodga wil ik een klein zangkoor bij het voeteneind van mijn bed en ik wil als laatste  gerecht chipolata-pudding. "(Uit “Twee oude vrouwtjes”) 

Knip zo'n zin in stukjes en het leest als pure poëzie. 

Als ik doodga

wil ik een klein zangkoor

bij het voeteneind van mijn bed,

en ik wil

als laatste gerecht

chipolatapudding.

Maar je kunt verder gaan en er mee spelen. Je kunt de volgorde veranderen, het middenstuk bovenaan zetten of met het begin eindigen. Je kunt zinsdelen en woorden herhalen. Of  iets weghalen of eraan toevoegen. Zie zo’n zin als een hompje klei waar jij iets anders van gaat maken. Dan kan het bijvoorbeeld worden:

Als ik doodga

wil ik

chipolata bij mijn bed.

en een klein zangkoor…

Liefst aan het voeteneind.  

Nog leuker wordt het als je de zin  helemaal door elkaar durft te gooien en er iets anders van maakt dat onlogisch mag klinken maar wel spannend (en nu ook van jou) wordt.  Misschien zoiets:  

Ik wil als laatste doodgaan

met voeten aan het eind van mijn zang

en een klein chipolatakoor

Zo vind je in de woorden van iemand anders, je eigen (on)zin.  

Dit gaat verdacht veel op dichten lijken en je kunt er veel plezier mee hebben! 

Schrijf er altijd bij wie je inspireerde. In mijn geval dus ‘Dank je wel, Toon Tellegen’.