Jezelf in de zoekstand zetten.

Ken je dat..dat je een afbeelding vindt waar je iets mee zou willen, maar je weet niet wat. Dat prachtige blauwgroene oog zat al een hele tijd in mijn ‘plaatjesmap’ toen ik besloot om er ‘iets’ mee te doen. Misschien inspireert het jou als ik je vertel hoe ik dan (zonder plan en zonder idee waar het heen moet) maar gewoon begin. 

 Het is fijn om een plaatje als uitgangspunt te hebben en dan gewoon in een tijdschrift op zoek te gaan naar wat er bij past. Qua kleur of qua symboliek..dat weet je pas als je het ziet. Zet jezelf in de zoekstand en geef je over aan wat je gaat vinden! Dat klinkt zweverig maar het is echt zo dat je je kunt overgeven aan het toeval.

Ik had dus dat oog.....en wat nu verder? Ik neem in zo’n geval een tijdschrift, leg dat oog ernaast en blader rond op zoek naar iets wat past. Duidelijker kan ik het niet zeggen. Het moet passen.

Hier waren het de kleur en de decoratie die me opvielen. In de achtergrond van een advertentie vond ik paars met groen gedecoreerde gordijnen en daar scheurde ik wat willekeurige stukjes uit omdat het groen overeenkwam met de pupil van mijn oog. Ze hadden een beetje Arabisch dessin en dat sprak me ook aan.

Ik plakte het oog in en daarna de drie stukjes, twee erboven en een eronder. Als vier eilandjes op een grote witte vlakte..... Het was nog niks! Dat werd al beter toen ik met een dik penseel met verdunde blauwgroene acryl de hele bladzijde vlekkerig maakte. Ook om het oog heen en over de stukjes ‘collage’ geverfd. Die collagestukjes vervaagden daardoor een beetje en dat vond ik mooi, want zo werden ze echt een deel van de ondergrond en kwam het (onbewerkte) oog veel sterker uit. Hoe nu verder?

Met een pietsie donkerblauwe acryl op een rollertje heb ik boven en onder aan de bladzijde wat ‘rolvlekken’ gemaakt. Toen dat droog was heb ik met roze en rood en wat turquoise kleurpotlood de oogvorm als een soort echo herhaald, met lekkere vloeiende dubbele lijnen. Die lijnen toen zachtjes met flamingoroze krijt ingekleurd. Tussen de rollervlekken bovenin maakte ik wat ‘roze zuilen’ en tekende ik een kader om de hele pagina in datzelfde roze.. dat bracht mooi alles met elkaar in verband. Op plekken waar het nog wat kaal was heb ik met een fineliner nog wat stippels gemaakt en met geel nog wat accentjes aangebracht. 

Er had nog een tekst bij gekund, maar voorlopig was ik tevreden. Mijn gevonden groene oog had zelf aangegeven wat erbij gemaakt wilde worden... (en pas toen het af was bedacht ik me de symboliek tussen een deels bedekt gezicht en de Arabische wereld... Zo werkt dat: jij denkt dat je zoekt, maar het toeval laat je vinden!)